- айбықадамдан
- ет. жерг. Ашыну, көкбеттену, шаптығу, ашулану, көгеріпсазару. Обал, сауап дегенді ұмытты. Беті ашылып, а й б ы қ а д а м д а н ы п алғасын айылын жимады (Ә. Нұрпейісов, Соңғы., 291). Байы өлген, бауыры жаралы бейбақ бұндайда қайта ашынып, а йб ы қ а д а м д а н а түспеуші ме еді (Бұл да, 440).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
